Wetenschapster onderzoekt plasticvervuiling in Bermuda
Camilla C. Carteny (UAntwerpen) bestudeert de plasticvervuiling in de beruchte Bermuda-driehoek, van op een hoogtechnologische catamaran.
De afgelopen jaren is de aandacht voor plasticvervuiling – in het bijzonder in de oceanen – sterk toegenomen, zowel in de wetenschappelijke wereld als in de reguliere media. Camilla C. Carteny, marien bioloog en doctoraatsstudente aan de Universiteit Antwerpen, voert een bemonsteringscampagne uit in Bermuda, aan boord van een hoogtechnologische catamaran op zonne-energie.
“Doordat zoveel mensen onachtzaam afval weggooien en door ondermaats afvalbeheer komt er een schier eindeloze stroom plastic terecht in onze waterwegen, en uiteindelijk in de oceanen”, zegt Camilla C. Carteny, marien bioloog en doctoraatsstudente in de SPHERE-onderzoeksgroep aan de Universiteit Antwerpen. “In het water desintegreren plastic voorwerpen langzaam maar zeker tot kleinere deeltjes, microplastics (MP’s) genaamd. Deze deeltjes worden opgegeten door tal van organismen, waardoor toxische stoffen in de voedselketen terechtkomen.” De mate van verspreiding en de gevaren van MP’s zijn nog niet volledig duidelijk. Wetenschappers proberen de bestaande verontreinigingsniveaus in kaart te brengen en het risico voor blootgestelde organismen te bepalen.
Om bij te dragen tot dit lopende onderzoek trekt Carteny naar Bermuda, dankzij een samenwerking tussen haar project EPHEMARE, gefinancierd door de EU, en het liefdadigheidsinitiatief Race for Water (R4W). Dat laatste heeft een ambitieuze missie: de oceanen helpen behoeden voor de dreiging van plastic. Dankzij het buitengewone vaartuig van R4W, de Odyssey – een door zonne-energie aangedreven catamaran met spitstechnologie – zullen Camilla en twee andere wetenschappers van EPHEMARE een bemonsteringscampagne uitvoeren op en rond de prachtige eilanden van Bermuda, waar ze zand, sediment, water en zeedieren zullen verzamelen op zoek naar MP’s.
Maar waarom Bermuda? Het kristalheldere water en de koraalriffen zijn natuurlijk prachtig, maar ze herbergen ook een geheim. Niet de beruchte Bermuda-driehoek, maar iets dat al even onheilspellend, en helaas tastbaarder is: de Noord-Atlantische drijvende vuilnisbelt, oftewel ‘plasticsoep’. “Sterke oceaanstromingen, zoals de Golfstroom, circuleren in tegengestelde richtingen en creëren zo een gigantische draaikolk: een maalstroom”, licht Carteny toe. “De stromingen fungeren als transportbanden, die het afval geproduceerd op het land naar de zee voeren, waar het blijft hangen in het midden van de maalstroom. Daar kolkt het voortdurend rond en valt het uiteen in kleinere deeltjes, onder invloed van de mechanische inwerking van de golven en door zonnestraling. Bermuda is de landmassa die het dichtst bij het centrum van de Noord-Atlantische maalstroom ligt, waar de plasticsoep het sterkst geconcentreerd is, en kampt dan ook met een continue instroom van MP’s. Dat maakt deze kleine eilandengroep tot het ideale gebied voor de bemonsteringscampagne van EPHEMARE.”
De afgelopen jaren is de aandacht voor plasticvervuiling – in het bijzonder in de oceanen – sterk toegenomen, zowel in de wetenschappelijke wereld als in de reguliere media. Camilla C. Carteny, marien bioloog en doctoraatsstudente aan de Universiteit Antwerpen, voert een bemonsteringscampagne uit in Bermuda, aan boord van een hoogtechnologische catamaran op zonne-energie.
“Doordat zoveel mensen onachtzaam afval weggooien en door ondermaats afvalbeheer komt er een schier eindeloze stroom plastic terecht in onze waterwegen, en uiteindelijk in de oceanen”, zegt Camilla C. Carteny, marien bioloog en doctoraatsstudente in de SPHERE-onderzoeksgroep aan de Universiteit Antwerpen. “In het water desintegreren plastic voorwerpen langzaam maar zeker tot kleinere deeltjes, microplastics (MP’s) genaamd. Deze deeltjes worden opgegeten door tal van organismen, waardoor toxische stoffen in de voedselketen terechtkomen.” De mate van verspreiding en de gevaren van MP’s zijn nog niet volledig duidelijk. Wetenschappers proberen de bestaande verontreinigingsniveaus in kaart te brengen en het risico voor blootgestelde organismen te bepalen.
Om bij te dragen tot dit lopende onderzoek trekt Carteny naar Bermuda, dankzij een samenwerking tussen haar project EPHEMARE, gefinancierd door de EU, en het liefdadigheidsinitiatief Race for Water (R4W). Dat laatste heeft een ambitieuze missie: de oceanen helpen behoeden voor de dreiging van plastic. Dankzij het buitengewone vaartuig van R4W, de Odyssey – een door zonne-energie aangedreven catamaran met spitstechnologie – zullen Camilla en twee andere wetenschappers van EPHEMARE een bemonsteringscampagne uitvoeren op en rond de prachtige eilanden van Bermuda, waar ze zand, sediment, water en zeedieren zullen verzamelen op zoek naar MP’s.
Maar waarom Bermuda? Het kristalheldere water en de koraalriffen zijn natuurlijk prachtig, maar ze herbergen ook een geheim. Niet de beruchte Bermuda-driehoek, maar iets dat al even onheilspellend, en helaas tastbaarder is: de Noord-Atlantische drijvende vuilnisbelt, oftewel ‘plasticsoep’. “Sterke oceaanstromingen, zoals de Golfstroom, circuleren in tegengestelde richtingen en creëren zo een gigantische draaikolk: een maalstroom”, licht Carteny toe. “De stromingen fungeren als transportbanden, die het afval geproduceerd op het land naar de zee voeren, waar het blijft hangen in het midden van de maalstroom. Daar kolkt het voortdurend rond en valt het uiteen in kleinere deeltjes, onder invloed van de mechanische inwerking van de golven en door zonnestraling. Bermuda is de landmassa die het dichtst bij het centrum van de Noord-Atlantische maalstroom ligt, waar de plasticsoep het sterkst geconcentreerd is, en kampt dan ook met een continue instroom van MP’s. Dat maakt deze kleine eilandengroep tot het ideale gebied voor de bemonsteringscampagne van EPHEMARE.”
Geen opmerkingen: